Fikret Bakıcı

Fikoya Harçlığını Ver Sakın Kasaya Sokma

Evet.1987 den başlayan bir abi-dost-Arkadaş hikayesi, Ferdi beyle ..Ferdi beyle diyaloğumuz ta ki son nefesini verdiği 2013 Ocak 28 e kadar.

Bilenler bilir, Ferdi ÖZBEĞEN dipsiz bir kuyu gibi bilgeliklerle, yaşanmışlıklarla doludur. Müthiş tespitleri olan, tecrübe hazinesidir.  Bu hatıralarda bazen eskiye bazen yenilere gideceğiz.

Ortalardan bir hikâye ile başlayalım.

Senelerce ticaret yaptım, hep müşteri olarak gittim, Ferdi beyin sahnesine.
Birgin mekân açmaya niyetlendim ve dedim ki "ama siz çıkarsanız".
-Dedi ki "evladım sen iş adamısın, delirdin mi, sen sana servis yapılmasına alışmışsın, ön masadan başka yerde oturmazsın. Sen şimdi mekân açacaksın ve müşteri alkol alacak, bazen normal sıkıntı olacak sen yerinde durmayacaksın dükkânın bir ay sürmez kapanır. Artı sen hesap kitap bilmezsin yer içer eğlenir gidersin. Sen dükkân açtığında yere düşen peçetenin bile hesabını yapmalısın ama sen yapmazsın. Bırak bu sevdayı" dedi. Tabi ki dinlemedim,10 kasım 2007 de Gamsız Meyhane'yi Asmalı mescitte açtım

1 ay kadar sonra davet ettim.

Sağ olsun geldi, baktı ki mekân full ve çoğu camiadan arkadaşları.

"Aferin evladım" dedi, nasıl yaptın bu kadar kısa sürede bu sükseyi ama helal olsun dedi..
Dedim "Ferdi bey ben hiçbir şeye karışmıyorum sadece arıyorum arkadaşları bekliyorum diyorum".

Sonra kardeşim Fulya'yı çağırıyorum yanıma, kasada fulya da, dükkan da Her şey onda. Yani harçlığımı bile ondan alıyorum dediğim de "aferin o zaman bu iş tutar senin çevren yeter" deyip onurlandırırken, Fulya 'yı çağırıp "Fulya Fiko'ya hafta sonu harçlığını ver yolla sakın kasaya sokma" deyip kahkaha atması şu an gibi gözümün önünde .

Işıklar içinde uyu koca çınar

Hatıralara devam edeceğiz.